باید آویشن را با گل در بالا ترجیح دهید . این نشان می دهد که آویشن جنوبی تازه تر هستند.
باید آویشن را با آب فراوان بشویید و با دستمال کاغذی خوب بپیچید و صبر کنید تا آب آن را جذب کند.
پس از آن باید آن را روی یک پوشش نخی پهن کنید تا شاخه ها به یکدیگر برخورد نکنند و به مدت 10 روز در مکانی آفتابی و غیر مرطوب بگذارید تا خشک شود.
سپس می توانید با خرد کردن آن از آن استفاده کنید.
از آنجایی که کشور ما برای کاشت آویشن بسیار مناسب است، آویشن پس از زیره سبز بیشترین صادرات را دارد. کشت آویشن در سراسر کشور نیز منجر به تشکیل بیش از 40 رقم آویشن شده است. برخی از آن ها:
آویشن ازمیر : این آویشن در اروپا با نام پونه کوهی ترکی نیز شناخته می شود و در بین مردم به نام های مختلفی نیز شناخته می شود. دارای نام هایی مانند آویشن گلوله ای، آویشن سنگی، آویشن پروانه، آویشن پنیری است.
آویشن استانبولی: که به آویشن سیاه نیز معروف است، این نوع رایج ترین نوع آن است. به راحتی می تواند در هر جایی رشد کند، همچنین حشرات را دور نگه می دارد.
آویشن سگکی: این نوع آویشن که فقط در منطقه سوتچولر ایسپارتا کشت می شود، عموماً صادر می شود.
آویشن سفید: از نظر علمی ثابت شده است که ماده کارواکرول موجود در این نوع آویشن که به آویشن آلانیا نیز معروف است سرطان ریه را درمان می کند. روغن آویشن سفید به طور کلی استفاده می شود.
آویشن کوهی : به نام آویشن کوهی در نقاط کوهستانی می روید . به آویشن سوری نیز معروف است. نحوه مصرف چای از طریق دم کردن بیشتر رایج است.
چگونه از آویشن استفاده کنیم؟
آویشن یک ادویه با کاربردهای وسیع است. با رایحه معطر خود فضای متفاوتی به غذاهای سبزیجات و گوشت می بخشد.
در واقع رسم ما این است که برای صبحانه روی رب گوجه فرنگی یا زیتون آویشن بپاشیم و در سفره های زیادی دوستش دارند.
علاوه بر این، آویشن نه تنها به عنوان یک ادویه برای طعم دادن به غذاها، بلکه به روش های مختلف نیز استفاده می شود. چای آویشن، آب آویشن، عسل آویشن و روغن آویشن نمونه هایی از کاربردهای مختلف آویشن هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.